Dyrekcja szkoły wprowadzała różne formy zachęcające uczniów do jak najlepszej nauki. Stosowano współzawodnictwo indywidualne i zespołowe (międzyklasowe). Np. najlepszy uczeń klasy pierwszej otrzymywał na koniec roku szkolnego od komendanta (dyrektora szkoły) „złoty zegarek” wraz z wygrawerowanym nazwiskiem i imieniem. Zegarki takie otrzymywali (w nawiasie nota):
– Witold Kudła, kl. Ia – 1974 r. (4,7)
– Ireneusz Batog, kl. Ia – 1975 r. (4,8)
– Jarosław Malinowski, kl. Ib – 1976 r. (4,6)
– Waldemar Wawrzyński, kl. Ia – 1977 r. (4,33)
– Roman Pociecha, kl. Ia – 1978 r. (4,5)
– Cezary Chruszcz, kl. Ia – 1979 r. (4,45).
Fundatorami tych zegarków byli dwaj pierwsi komendanci. Inna formą nagradzania i wyróżniania było wysyłanie listów pochwalnych do rodziców, czy też poznawanie odznak wzorowego ucznia wraz z legitymacją. Żeby uczeń mógł ją otrzymać, musiał mieć średnią wyników nauczania 4,5 i więcej oraz ocenę wzorową z zachowania. W ciągu 12 lat wydano 81 odznak „wzorowego ucznia”. Jako ciekawostkę można podać fakt, że tylko dwaj uczniowie osiągnęli średnią 5 będąc w obu przypadkach uczniami trzeciej klasy. Byli to: Witold Kudła w 1976 r. i Tomasz Gaweł w 1980 r. Najwięcej, bo aż 5 razy „odznakę wzorowego ucznia” otrzymał Marek Kędzierski, a po 4 razy Jacek Michalewski i Tomasz Woźniak. Prymusami wśród absolwentów LM w poszczególnych latach byli
– 1977 r. – Witold Kudła – (4,9)
– 1978 r. -Roman Ryszard (4,63)
– 1979 r. – Jarosław Malinowski – (4,8)
– 1980 r. – Jerzy Kosior – (4,8)
– 1981 r. – Tomasz Gaweł – (4,81)
– 1982 r. – Tomasz Woźniak – (4,75)
– 1983 r. – Jacek Michalewski – (4,58)
– Grzegorz Pliszka – (4,58)
– 1984 r. – Marek Kędzierski – (4,75)
– 1985 r. – Krzysztof Gościniak – (4,68).
Uczniowie, którzy osiągali średnią 4 i więcej otrzymywali nagrody książkowe ufundowane przez Komitet Rodzicielski, a najlepszy uczeń szkoły otrzymywał nagrodę – upominek od dyrekcji PŻM. Ponadto dla uczniów będących w trudnych warunkach materialnych, a nie mających ocen niedostatecznych przyznawane były stypendia. Spośród absolwentów LM 80 osób dostało się na studia wyższe stacjonarne (przede wszystkim do WSM w Szczecinie), a około 70 na studia zaoczne (wszyscy w WSM w Szczecinie). Ze wszystkich średnich szkół typu „liceum zawodowe” najwięcej procentowo na wyższe uczelnie dostawało się z Liceum Morskiego ze Szczecina. Poza Wyższą Szkołą Morską w Szczecinie, gdzie absolwenci LM podjęli studia na kierunkach nawigacyjnym i mechanicznym, niektóre osoby podjęły naukę na innych kierunkach wyższych uczelni w Polsce.
Liceum Morskie było szkołą podopieczną Polskiej Żeglugi Morskiej, stąd bardzo ożywione kontakty z działem szkolenia, zakładowym ZSMP, Morskim Ośrodkiem Kultury i redakcją „Bryzy”. Ich przedstawiciele byli stałymi uczestnikami wszystkich uroczystości szkolnych. Zapraszano na nie również samorząd uczniowski z SP 56 im. Kpt. K. Maciejewiecza i SP 63 im. Marynarzy i Portowców. Po przeniesieniu szkoły do Polic bardzo ożywione kontakty utrzymywano z Zespołem Szkół Zawodowych Zakładów Chemicznych „Police”. Ścisłą współpracę z dyrekcją szkoły w rozwiązywaniu wielu bieżących spraw utrzymywał Komitet Rodzicielski. Na szczególne wyróżnienie zasługują tacy rodzice jak:
– mjr J. Jagielski
– płk Z. Biedrzycki
– K. Wilk
– J. Gołtas
– A. Beyger
– G. Węgrzak
– St. Górski
– D. Paska
– P. Borsiak
– W. Ziemiński.
Opracowano na podstawie danych zebranych przez Pana Dyrektora mgr. Maksymiliana Dunsta oraz książki Bohdana Kowalskiego Na lądzie i na morzu. Liceum Morskie w Szczecinie i Policach 1973-1985.